5e zondag in de veertiddagentijd C

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden

De vergiffenis is Gods schoonste gave. Ze maakt alles volkomen nieuw. Wie met stenen wil gooien moet alles herzien. Wie betrapt is en niet veroordeeld wordt, krijgt een uitnodiging en een bevel mee: "Ga heen en zondig van nu af niet meer". Nieuw en mysterievol is Jezus' reactie. Niet alleen de overspelige vrouw gaat heen. De beschuldigers zijn al vertrokken. Ook zij moeten niet meer zondigen. Het nieuwe en geheimvolle van Jezus' antwoord springt in het oog als Hij zegt: "Laat degene onder u die zonder zonden is, het eerst een steen op haar werpen". Het verrassende ligt er niet in dat niemand van de Farizeeën een steen werpt. Het verrassende ligt hierin dat Jezus zelf de vrouw niet stenigt. Hij is toch zonder zonde. Hij onderhoudt toch de Wet van Mozes. En de Wet zegt toch "zulke vrouwen te stenigen". Hebben wij Hem dan op een contradictie betrapt? Zijn we sterker dan de schriftgeleerden?

De vrouw is als de jongste zoon uit de parabel van verleden zondag en de schriftgeleerden gelijken op de oudste. Zij is weg-getrokken naar een vreemd land. Zij zijn altijd in het huis van de Wet gebleven. Maar is er tussen beiden zo een verschil? Verschillen de broers zo van elkaar? De jongste heeft zich misdragen. Niemand kan hem goedkeuren. De oudste is volmaakt. Alleen vergeet hij dat volmaakt zijn ook wil zeggen barmhartig zijn. Hij is als wie bidt voor de zondaars zonder te zien dat hij zelf zondaar is. Hij had naast zijn vader moeten staan. Hij had ook zijn broer moeten zien aankomen. Hij had hem ook moeten tegemoet snellen. Zijn arbeid, zijn eeuwig werk, was een alibi. Hij had zijn broer kunnen omhelzen. De knechten moesten het beste kleed niet halen. De oudste broer had er kunnen om rennen. Hij was niet 'door medelijden bewogen.' Hij was helemaal niet bewogen. Hij kwam niet in beweging, verlamd en versteend als hij was door haat.

Het nieuwe van de vergiffenis van de Vader, het geheimvolle van Jezus' vergiffenis is dat God iedereen weer in beweging brengt. De Farizeeën die vertrokken zijn, de vrouw die "heengaat", worden de eenzaamheid niet ingestuurd. Zij wordt uitgenodigd naar haar man te gaan, waar de liefde begonnen is. De Farizeeën worden op bezinning gestuurd. Ze moeten de Wet herlezen.Ze moeten ontdekken dat de Wet liefde is. Dan kunnen ook zij, zoals de jongste zoon, naar God, de Vader, terugkeren. Niemand mag verlamd blijven zitten en niemand moet in eenzaamheid ten onder gaan. De Vader zelf is het meest in beweging, om wie weggaat terug te halen en wie thuis blijft tot liefde te bewegen. Hij vindt altijd iets nieuws om de liefde aan te wakkeren, of om de terugkeer aannemelijk te maken. "Ik onderneem iets nieuws. Een weg leg Ik door de steppe, rivieren laat Ik stromen door de woestijn". Als God niet telkens iets nieuws onderneemt, wordt heel zijn schepping een woestenij, is in de mens, zijn beeld en gelijkenis, niets meer van Hem te onderkennen. Als een kind mislukt, mislukt ook de vader. Als een kind van huis wegloopt, blijven de ouders tenslotte alleen. Als een kind met zijn ouders niet meer spreekt, is het ook voor hen geen huis meer. Het is ook voor God van levensbelang, net als het voor een moeder van belang is, telkens iets nieuws te ondernemen totdat een weggelopen of een koppig kind tot inkeer komt. God, een vader, een moeder, geven niet alleen het leven door: ze geven met het leven de liefde door. De liefde moet soms wachten tot de laatste uitputting van een weggelopen kind, tot de ijzigste reactie van het kind thuis, om het tot inkeer en ommekeer te brengen.

Voor de ouders die falen, voor de kinderen die het niet halen, is de parabel van de twee zonen opgetekend en ook de scène van de overspelige en de Farizeeën. In de liefde van de Vader en de Zoon, in de liefdeskracht van de Heilige Geest, ligt het nieuwe en geheimvolle van Gods volkomen vergiffenis, ook van het meest onvoorstelbare kwaad. Jezus onderhoudt de oude Wet, niet door met stenen te gooien, maar door de harten te raken met de liefde van en voor zijn Vader.