Wegverlichting (2009)

In ons land komt het gelukkig niet veel voor, maar het is goed er, voor zover mogelijk, rekening mee te houden: de stroom kan uitvallen en dan zit je in het donker. Dus op zoek naar de zaklantaarn waarvan de batterij leeg is of een kaars. Dat zoeken heeft risico's en je bent in eigen huis gauw de weg kwijt. Je voelt naar een stoel, stoot je enkel tegen een bankje, een vaas gaat tegen de grond; het kan een kleine of grote ravage worden. Als het licht weer aan gaat kun je de schade opnemen. Men kan er het best maar niet te veel bij stilstaan hoe kwetsbaar we zijn. Als je er even bij stilstaat, hoe kwetsbaar we zijn zonder licht, krijg je een idee, wat blindheid betekent.

De loopruimte in ons leven heeft iets van een gemeubileerde kamer in het donker. Je kunt er tegen mensen oplopen, familie, collega's, vrienden zodat de verhoudingen verziekt raken. De rechte weg naar hen raak je kwijt. Dat is toch erger dan een gebroken vaas. Als je dan ook nog de weg naar een zinvolle invulling van het leven kwijt raakt is de ravage compleet. Het kan allemaal gebeuren en het gebeurt. Het donkere herfstweer helpt ons een beetje bij deze duistere overdenkingen.

We kunnen heel gemakkelijk in de fout gaan omdat we de hand grijpen van iemand die zegt de weg te kennen. We worden de hele dag alle kanten opge- roepen en getrokken: "Als je dit koopt zit je goed, dan breekt het licht in je leven door"."Met dit smeerseltje breekt de tevredenheid met jezelf helemaal door, je bent het waard". Dat ze 't zo weten! We vermoeden dat we belazerd worden, maar wat is het alternatief?

Wereldwijd zijn we een weg opgegaan waarvan we de uiteindelijke uitkomst niet kennen. Hoe kunnen al die naties en volken met elkaar omgaan zonder tegen elkaar op te lopen? Waar stevenen we met ons allen op af? Het kan goed gaan, maar ook fout want we wandelen toch maar zo'n beetje in het donker.

De Adventstijd waarin we nu staan is een tijd van uitzien naar licht, zoeken, afwachten. Uit het evangelie van vandaag klinkt de stem van Johannes om de weg te volgen die door de Schepper in onszelf is gelegd, als een rechte weg die voert naar mensen zonder er tegenop te lopen, zonder allerlei hobbelige paden en zijwegen waarheen we steeds gestuurd worden. De weg van Hem die onze oorsprong en ook onze bestemming is, is recht en duidelijk.

Hoe is die weg te vinden en waar? "Kom tot rust en keer in jezelf", zegt het evangelie. Zou het zo eenvoudig zijn?

Die route naar een zinvolle invulling van je leven vind je niet daar buiten, maar in jezelf van waaruit je naar God en medemens wordt verwezen als je wacht en uitkijkt naar het opkomend licht, als je met een woordeloos gebed uitkijkt naar uitkomst uit problemen, als je jezelf openstelt voor Gods werk in het diepste van je hart. Om goede keuzes te maken, daar heb je licht voor nodig. Er zijn mensen die je een beetje licht kunnen geven. Jezus Christus en zijn geestverwanten zijn degenen die je een hint kunnen geven. Ze komen met elkaar overeen in dezelfde goede raad: Het grote licht dat je weg verlicht mag je echter verwachten van God in jezelf. Dat dit in die stilte van deze tijd over ons mag komen. Zo zij het. Amen.