Gods molen maalt anders!

Beste vrienden,

Jaren geleden moest ik voor het werk naar de industriebeurs in Hannover. Toen ik daar s’avonds aankwam kwam ik aan de rand van de stad voorbij een prachtige grote windmolen met statig draaiende wieken. Een fantastisch mooi beeld, dacht ik bij mezelf. Daar blaast de wind, die geweldige natuurkracht, in de wieken en drijft het zware mechanisme van de molen aan. Dat raderwerk doet de molenstenen draaien en die malen het graan tot meel. Misschien wel het meel dat gebruikt zal worden voor het brood dat ik een van de volgende dagen te eten zal krijgen. En dat allemaal door de kracht van de wind. Een mooi beeld. Uit het ontembare geweld van de wind ontstaat uiteindelijk het brood dat ik te eten krijg. 

Toen ik s’anderendaags in de vroege ochtend wakker werd was ik verwonderd, want de wieken stonden stil. En toen ik nog beter keek, bemerkte ik dat ze helemaal niet konden draaien. De wieken waren niet bespannen. De molen droeg alleen het naakte wiekenkruis, zodat de wind helemaal niet kon worden opgevangen. De wind mocht nog zo hard waaien, die wieken kon hij zeker niet doen draaien! Maar ik had ze toch zelf zien draaien, toen ik aankwam draaiden ze toch!

Het was al middag toen ik de oplossing van het raadsel ontdekte. Toen hoorde ik dat de wieken elke dag drie keer draaiden, en wel telkens wanneer er een groep toeristen werd rondgeleid. En daar was zelfs helemaal geen wind voor nodig. Het mechanisme werd dan in gang gezet met een gewone elektromotor.

In die molen woonde reeds lang geen molenaar meer, er werd ook geen graan meer gemalen. Zo draaiden de molenstenen alleen nog maar voor de show, drie keer per dag, op vastgestelde tijd.

Zo kan een mens zich vergissen: helemaal geen door de wieken opgevangen wind! Alles Fake. Een zielloos mechanisme dat met een druk op een knop in gang wordt gezet. Wanneer ik maar wil – gewoon om te demonstreren – maar in wezen morsdood! Toen men de windmolen afsneed van zijn levensbron heeft men hem gedood. Wel met het elektriciteitsnet verbonden, maar tot een levenloos raderwerk herleid.

Zeker, het werkte nog – misschien zelfs beter en zekerder dan vroeger. Het kon nu voor de VVV professioneel worden ingezet, maar toch dood. Afgesneden van zijn levensbron.

O, ik vermoed dat ik weet wat enkelen onder U nu denken! Sommigen zullen nu bij zichzelf denken: en nu gaat hij de vergelijking maken van de wind met de Heilige Geest en van de molen met de Kerk. En dan gaat hij vertellen dat het in de kerk toch ook zo is. Dat de Kerk ook alleen nog maar functioneert; dat ze een oud aftands mechanisme heeft dat nog zielloos wordt aangedreven door een steeds kleiner aantal oude mensen. Maar dat haar mechanisme zichzelf eigenlijk al heeft overleefd. En ik ben er bijna zeker van dat jullie denken dat ik jullie nu zal oproepen om dat te veranderen. Om samen de handen uit de mouwen te steken en dat oude mechanisme terug nieuw leven in te blazen.   

Maar niets van dit alles, dat ga ik echt niet doen, want dat beeld klopt zo helemaal niet. Het klopt niet dat de wieken van onze kerk de wind van de Heilige Geest niet meer zouden kunnen opvangen. Jullie, jullie allemaal, zoals jullie hier zitten, zijn daar toch het beste bewijs van!

Want jullie zijn hier! En zolang jullie hier zijn, zolang jullie met open ogen naar de tekenen van de tijd kijken, zolang jullie met open oren luisteren naar wat er bij de mensen omgaat, zolang jullie je hart niet afsluiten voor wat God eigenlijk wil, zolang zijn de wieken van onze molen vol bespannen en kan Gods wind hen ongehinderd en op volle kracht laten draaien.

Zolang wij hier zijn en onze antennes goed op God afstemmen, zolang zal God de drijfkracht zijn die de molen van onze Kerk draaiende houdt.

 Zolang er mensen zijn die openstaan voor God en voor zijn boodschap, zolang zal Gods Geest, ondanks alle tegenwerking, in de harten van die mensen werkend aanwezig zijn. Hij zal die mensen aangrijpen, en Hij zal hen meesleuren. Hij zal hen aandrijven, net zoals de wind de vol bespande wieken van een windmolen aandrijft. En Hij zal die mensen, en dus ook zijn kerk, daarheen voeren waar hij ze hebben wil – en dat doet Hij helemaal alleen. Want, lieve mensen, Gods molen maalt anders!!      Amen