Met Maria

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden
We zitten volop in de meimaand, de maand van Maria. Dat is gezonde volksvroomheid. Geen kwaad woord daarover. Integendeel. Dat Maria op de brug mag staan van Hemelvaart naar Pinksteren, maakt alles alleen maar mooier. Het geeft diepte en volheid aan de vroomheid van het volk. Zo hoort het.

Maria is een grote vrouw. Op het laatste avondmaal waren er twaalf mannen. In een bovenzaal ná de verrijzenis waren er elf mannen plus één vrouw, Maria. Waarom staat Maria in die kring? Zij was daar aanwezig omdat ze thuis was bij de mensen. Zo staat het in het Johannesevangelie. Zij was en is de vrouw die Jezus aan de wereld geeft. Nu Jezus zichtbaar afwezig is, mag zij zeggen dat Hij onzichtbaar aanwezig is! Dat is sterk. Met een sterk woord als dit gaat de beweging door. Zij staat er borg voor dat het Woord geschiedenis maken mag onder mensen. Altijd opnieuw. Opdat dit altijd mogelijk moge zijn, stelt zij grote daden. Zij zorgt voor geboorte, voor leven. Groot werk. Een grote vrouw.

Nu staan wij op een boogscheut van het Pinksterfeest. De overschaduwing zit dus in de wolken. Dat is volle bijbelse literatuur. Wolk en schaduw, dat is symbool voor leven onder Gods nabijheid. Hij drijft als een wolk boven het volk. Hij overschaduwt ons. Hij is om mensen begaan. En Maria mocht dat van zeer nabij ervaren, tot in haar schoot. Zij heeft geweten wat het betekent vanuit Gods droom te leven. Zij heeft dat gewild, maar niet meteen begrepen. Ook voor haar was de Godsvraag een mysterie, een waagstuk, een avontuur. Wellicht is dat haar uiteindelijke grootheid?

Dat was haar gerechtvaardigde nederigheid. De echt nederige mens is geen schaapachtig, gedwee en braaf mensje. De echte nederige mens is een actief gehoorzaam luisterende mens. De echt nederige 'dienstmaagd' wil een grote zaak dienen, zichzelf vergeten om dienstbaar te zijn voor wat deugd doet aan de wereld. Zo was Maria.

Sommige bevrijdingstheologen noemen haar daarom graag een gepassioneerde voor het recht. Niet onterecht. Zij had Gods belofte begrepen en dat was veel meer dan brave vroomheid. Dat was bewogen worden tot in de schoot voor wat de wereld echt nodig heeft: gerechtigheid en vrede. Op die vraag heeft zij met heel de instemming van haar hart geantwoord: mij geschiede naar uw Woord. Dat wilde zij voortaan met hoofdletters schrijven in haar leven. Dat is Maria. Zoals ik al zei, een grote vrouw.

Zo hoog mogen wij Maria plaatsen: zij heeft echt geloofd. Zij is ingetreden. Onvoorwaardelijk. Dat is een mooi en sterk woord. Daar begint onze vraag, onze aarzeling. De twijfel van heel onze moderne mentaliteit. Dat onvoorwaardelijke jawoord is voor ons een groot probleem: wij kunnen zo moeilijk ja zeggen voorgoed. Voor ons is het leven zwaar gecompliceerd en gecomplexeerd. In God geloven is voor niemand van ons evident. Het is zelfs alles behalve dat. Maria zei ja, zomaar.

God voorgoed beamen is een vreemde genade geworden.